Ծեր հորս օրեր առաջ ծերանոց տարա․ Սկզբում բոլորը քննա դատում էին ինձ, բայց իմանալով պատմությունս, հասկացան ինձ․․․Ինձ շատ են հոգնեցրել խելացի խոր հուրդ տվողները, ովքեր բարկանում են, որ ես հորս ծերա-նոց եմ հանձնել: Այո, ես դա արել եմ, և բոլորովին էլ չեմ զղջում:Կարծու՞մ եք, անշնորհակալ զավակ եմ…կարդա-ցեք իմ պատմությունը:
Ես մեծացել եմ սովորական ընտա նիքում, նույնիսկ այսպես կոչված՝ բարե կեցիկ: Հայրս ոչ ծխում էր, ոչ խմում: Սակայն մինչ դեռահասության տարիքը ես լավ էլ գիտակցում, որ հայրս ինձ չի սիրում: Չէի հասկանում, թե ինչի համար է նա ինձ այդպես վերաբերվում:Ոչ, նա ինձ վրա երբեք ձեռք չի բարձրացրել, բայց փոխարենն այնպես էր գոռում, որ մեր տան պատերը դողում էին:
Ամեն ինչում միշտ ես էի մեղավոր՝ լիներ դա վեճ ծնող ներիս միջև թե աշխատավայրում առաջացած խնդիրներ: Մի օր էլ նա կոտրեց հեռա խոսս, միայն նրա համար, որ ես միաժա մանակ երաժշ տություն էի լսում և դասերս անում:Նա երբեք ժամանակ չուներ ինձ համար:Հայրս ներկա չէր նույնիսկ իմ ավարտական երեկոյին: Ես գիտեի, որ երբ գամ տուն, նա ինձ վրա բարկանալու է, որ ուշ եմ վերադարձել:
Հիշում եմ, որ 17 տարեկանում ցանկանում էի ամռանն ինչ-որ տեղ աշխատել, բնականաբար, նա արգելեց: Ինչ-պես միշտ գոռաց և փակեց դուռը:Ես արդեն 9 տարի ամուս նացած եմ, որդիս այս տարի կդառնա 7 տարեկան: Սակայն հայրս միշտ դեմ է եղել մեր հարաբերություններին այն պատ ճառով…որ ամուսինս չի ծառայել բանա-կում:
5 տարի առաջ մենք պատրաստվում էինք վերա նորոգել մեր տունը: Մայրս ասաց, որ փոր ձեմ հաշտվել հորս հետ՝ խնդրելով նրան մեզ օգնել: Սակայն ի պատաս խան իմ խնդրանքի՝ հայրս մեզ վիրավորեց և դուրս հանեց: Դրանից հետո նա 3 օր շարո ւնակ գալիս էր մեր տուն, որպիսի ասի, թե մենք որքան անուղեղ և տկար ենք:
Արդյունքում ես ու ամուսինս ինքներս ամեն ինչ արեցինք:Ես իսկապես շատ անգամ ներ եմ փորձել նրա հետ լե-զու գտնել, բայց արդեն հոգնել եմ թակել այն դուռը,որը երբեք չի բացվի իմ առջև…Ինձ համար արդեն միևնույնն է:
Անցյալ տարի մահացավ մայրս, իսկ հորս առողջական վիճակն այնքան էլ լավ չէ: Ես տարա նրան ծերանոց: Ես իհարկե կկատարեմ բոլոր անհրաժեշտ վճարումները, սակայն ինքս երբեք չեմ խնամի նրան:Եթե դուք չփոխե-ցիք ձեր կարծիքը և ինձ շարունակում եք անշնորհակալ համարել, ապա գուցե հենց այդպես էլ կա…
