Ես և կինս յոթ տարի է ինչ ամուսնացած էինք, ամեն ինչ լավ էր, միայն թե երեխաներ չունեինք: Նա անընդհատ ասում էր, որ դեռ երիտասարդ ենք, դեռ պետք է ապրեք ինքներս Մեզ համար, տեսնենք աշխարհը հետո նոր կմտածենք երեխայի մասին։ Բոլորովին վերջերս պարզեցի, որ կինս ունի սիրեկան` նրանք գործընկերներ են և համարյա մեկ տարի է, ինչ կապի մեջ էին:
Կնոջս առջև պայման դրեցի` ասոլով կամ ես կամ այդ տղամարդը, մտածելով որ կփոխեմ նրա կյանքը և կտա-նեմ ճիշտ ուղղությամբ: Բայց պարզվեց որպես տղամարդ արդեն երկար ժամանակ է նրան չէի հետաքրքրում, նա ասաց՝ կներս, սիրելիս, բայց այդպես էլ շարունակվելու է, ցանկանում ես դիմացիր իմ դավաճանություննե-րին, դուրդ չի գալիս` հաջողություն:
Արդյունքում, նա հավաքեց իրերը և տեղափոխվեց իր սիրեկանի մոտ, և ես մնացի կիսադատարկ բնակարա-նում, որի համար հիպոթեկային վարկը և նման մի քանի վարկեր դեռ չի վճարվել: Ես լավ փող եմ վաստակում, բայց համարում եմ, որ անարդար է միայնակ վճարել այն վարկերը, որոնք մենք միասին ենք վերցրել` ընդհանուր բնակելի տան, տեխնիակների և հանգստի համար: Ընդ որում նրա նոր տղամարդը շատ ավելի հարուստ է և նախկին կինս կարող էր օգնել ինձ։
Նա հայտարարում է, որ բնակարանն իրեն պետք չէ, բայց չի էլ պատրաստվում դուրս գալ գրանցումից, իսկ ես այլ բնակարան չունեմ, ուստի ստիպված պետք է վճարեմ , որպեսզի փողոցում չհայտնվեմ: Բացի այդ, ես պետք է փակեմ նաև այն վարկերը, որոնք մենք վերցրեցրել էինք միասին` թանկարժեք սարքավորումներ գնելու հա-մար, (այդ թվում նաև նրա հեռախոսի ) զգալի գումարներ ծախսվեցին նաև ուղևորությունների վրա, որոնք ես չեմ էլ ուզում հիշել:
Ահա և այսպիսի իրավիճակ ամբողջ պարտքերը հավաքեցի իմ վզին,իսկ ահա իմ նախկին կիննն ապրում է հան-գիստ կյանքով իր նոր սիրելիի հետ։ Նրանից էլ ոչինչ չեմ կարող վերցնել, քանի որ բոլոր թղթերն իմ անունով են գրանցված։
Այնպես որ հարգելի տղամարդիկ կարդացեք սա և թույլ մի տվեք իմ սխալները։
