Կրկին անգամ առանց ճաշի մնացինք սկեսուրիս պատճառով․․․Նյարդերս էլ չեն դիմանում․ Մենակ իմանաք, այս անգամ ինչ է արել։
Սկեսուրս մոտ վեց ամիս առաջ է տեղափոխվել մեզ մոտ, նրա խոսքով՝ ընդամենը մի երկու շաբաթով։ Նա եկավ առանց նախազգու-
շացման, առանց որևէ մեկին տեղյակ պահելու: Մի գեղեցիկ օր կանգնեց մեր բնակարանի շեմին — իր հսկայական պայուսակներով
… Պատճառն այն է, որ նրա բնակարանը շտապ վերանորոգման կարիք ուներ:
Նա որոշեց,որ ժամանակն է փոխել ամեն ինչ:Դե,եթե այդպես է,բարի գալուստ,ինչպես ասում են։Մենք նրա հետ նորմալ հարաբերու-
թյուններ ունեինք: Ի վերջո, նա ամուսնուս մայրն է և մենք մի քանի օր կհամակերպվենք: Բայց երբ զրուցում էինք, հիշեցի մի ասաց-
վածք՝ ինչքան հեռու է, այնքան հարազատը մոտ է։Այնուամենայնիվ, այն ժամանակ ես դեռ չգիտեի, թե ինչ է ինձ սպասում։ Ես առող-
ջական խնդիրներ ունեմ, սնվում եմ հատուկ սննդակարգով:
Ես պատրաստում եմ ամբողջ ընտանիքի համար, միանգամից շատ,որ երկար ժամանակ բավարարի։Իսկ ինձ համար պատրաստում
էի առանձին: Բայց խո րամանկ սկեսուրս սիրում էր գիշերները վեր կենալ և ուտել այն, ինչ ես պատրաստել էի ինձ համար։ Ես նույն-
իսկ սկսեցի իմ բոլոր ապրանքները դնել սառնարանի առանձին դարակի վրա: Ես չեմ կարող սոված նստել և սովորական սնունդ ու-
տել՝ մեծ ռիսկ է դա:
Իսկ սկեսուրս, որը մեզ հավատացնում էր, որ մեզ մոտ է եկել երկու շաբաթով, գրեթե վեց ամիս է, ինչ մեզ մոտ է ապրում։Եվ սառնա-
րանի բոլոր համեղ բաներից ուտում է հատկապես իմ սմբուկն ու խաշած հավի փափկամիսը։ Ի վերջո, ես չեմ կարող երեք անգամ
ավելի շատ ուտելիք գնել, ավել գնումներ կատարել: Նա նույնիսկ հաց չի գնում: Հետո նկատեցի, որ նա քնում է ողջ ցերեկ, իսկ գիշե-
րը արթուն է մնում: Ես սկսեցի նրան արթնացնել ցերեկը, որպեսզի նա գիշերը քնի և չմտնի իմ ուտելիքի մեջ։ Բայց նա սկսեց կողպել
դուռը։
Չեմ կարող անհանգստացնել նրան, ինչպե՞ս կարող եմ համարձակվել: Եվ այսպես շարունակ, առավոտյան ես նորից առանց նախա-
ճաշի եմ մնում, կեսօրին՝ առանց ճաշի։ Ես խոսեցի ամուսնուս հետ, բայց նա պարզապես չի ուզում լսել ինձ: Ես սկսեցի սնվել մեր իմ
տան մոտ գտնվող սրճարանում։Մատուցողուհուն պատմեցի իմ դրության մասին, խոսեցի խոհարարի հետ: Պատրաստում է ճաշա-
ցանկից այն ուտեստները, որոնք կարող եմ ուտել, բայց միայն առանց համեմունքների և առանց որոշ բաղադրիչների։ Բայց սա բա-
վականին թանկ է: Մտածում եմ սառնարանի վրա կողպեք դնել։
Բայց ես չեմ ուզում դրան հասնել: Ի վերջո, ամուսինս և երեխաներս նույնպես օգտվում են սառնարանից: Խնդիրն այն չէ, որ նա ու-
տում է իմ ուտելիքը, նա ուտում է ամեն ինչ, ինչ դրված է սառնարանում: Երեխաներս քաղցած են մնում, Ես սկսել եմ պատրաստել
մեծ չափաբաժնով, բայց միևնույնն է, չի հերիքում, երբ աշխատանքից վերադառնում ենք տուն, սառնարանն ու կաթսաները դատ-
արկ են: Գուցե նա խնդիրներ ունի ոչ թե ախորժակի, այլ գլխի՞ հետ։
