Հայրս լքեց ինձ, երբ ես դեռ փոքր էի․․․Այժմ հայտնվել է իմ կյանքում ու պնդում է, որ ես իր հանդեպ ինչ-որ պարտ ավորությ ուններ
ունեմ։Երբեք չեմ հասկացել այն ծնողներին, ովքեր իրենց երեխաներից ինչ-որ բան են պահանջում: Ես կրկնակի չեմ հասկանում այն
իրավիճակը, եթե ինքդ երբեք մասնակցություն չես ունեցել երեխայի դաստիարակության գործում, իսկ հետո հանկարծ հայտնվում և
առաջ ես քաշում ինչ-որ իրավունքներ:
Այս իրավիճակը տեղի է ունեցել իմ ընկերուհու ընտանիքում: Նա մեծա ցել է առանց հոր: Նրան երբեք չի տեսել: Մորաքույր Լիդան է,
ապրի՛,կարողացել է պայքարել:Երբեք չի մղկտացել և ոչնչի համար չի ափսոսում:Նա երկրորդ անգամ ամուսնացավ պարկեշտ տղա-
մարդու հետ, էլի մեկ դուստր ունեցավ: Եվ այդ տղամարդը հիանալի հայր դարձավ ընկերուհուս համար:
Նրանք իսկապես հիանալի հարաբերությունների մեջ են: Իրենց ընտան իքում բոլորն էլ կազմա կերպված են և հաճելի: Ընկերուհիս
արդեն ունի իր ընտա նիքը՝ երկու երեխա: Ապրո ւմ են, ոչ ոքի նեղություն չեն տա լիս: Եվ ահա, ինչ պես որոտը պարզ երկնքում, նա
ինչ-որ ծանուցագիր է ստանում: Իբր հայրը դատի է տվել իր դստերը,որպեսզի նա իրեն խնամի՝ նրա համար վճարված ապրուստավ-
ճարների դիմաց:
Լրիվ անհեթեթություն և հիմարություն:
Ապրուստավճար՝ որպես այդպիսին, վճարվել էր ընդամենը 2 անգամ: Հետո վեճ եր եղան, և մորա քույր Լիդան դադարեց որևէ բան
խնդրել այդ պաթետիկ ընտանիքից:Իսկ հիմա ընկերո ւհուս ընտանիքը խուճապի մեջ է: Ի՞նչ անել, ինչպե՞ս անել, ո՞ւմ դիմել օգնութ-
յան համար:
Օրենքով, այս մարդն իրավունք ունի դատի տալ իր դստերը, բայց ի՞նչ պետք է անի այն աղջիկը, ով երբևէ չի տեսել իր հորը, ոչինչ չի
ստացել նրանից և այժմ հանկարծ պարզվեց, որ ինքը պետք է աջակցի իրեն: Ահա այսպիսի դժվար ժամանակներ:
