Ռոբերտ Օլաֆսոնի ընտանիքը բնակվում է Կալիֆոռնիայում: Նրանք երազում էին իրենց տան մասին: Զույգը օր ու գիշեր աշխատել է իրենց երազանքը վաստակելու համար: Միայն թե տան գներն աճում էին անողոք կերպով: Եվ նրանք հասկացան, որ երազանքը ավելի ու ավելի է հեռանում: Բայց նրանք ուզում էին ունենալ իրենց սեփական հարմարավետ բույնը:
Ընտանիքը շատ է ճանապարհորդում, նրանք այցելել են տարբեր ազգային պարկեր և արգելոցներ:Մի օր նրանք փայլուն գաղափար ունեցան` գնել կամ վարձել քարանձավ, որը կդառնա նրանց տունը: Դա անելու համար Ռո-բերտը բանկից վարկ վերցրեց և 250 տարով վարձակալեց նահանգում գտնվող մի քարանձավ:
Հարևանությամբ բնակվող մարդիկ սկսեցին Ռոբերտին անվանել «քարանձավային մարդ»: Նրանք ծիծաղեցին ընտանիքի վրա ՝ չհասկանալով, թե ինչպես է նման գաղափար առաջացել նրանց մոտ: Հարևաններն այս ձեռ-նարկությունը համարեցին իսկական խելագարություն: Բայց Օլաֆսոնի ընտանիքը մի քանի հարևանի հրա-վիրեց այցելել իրենց տուն:
Տեսածը ցնցեց մարդկանց: Սովորական քարանձավն ընտանիքը իսկական շքեղ առանձնատան էր վերածել: Ներսում տունը թեթև ու հարմարավետ էր:
Հատուկ վահանակները արգելափակում էին ավելորդ խոնավությունը: Տունն ուներ բոլոր անհրաժեշտ կոմունի-կացիաները ՝ լույս, ջուր և այլն: Աշխատանքը տևել է մոտ վեց ամիս, իսկ վերանորոգման մեծ մասը կատարվել է Օլաֆսոնի ընտանիքի կողմից:
Նրանց հաջողվել է քարից հարմարավետ տուն ստանալ:
