Ասում են, մահվանից հետո մարդու հոգին 40 օր ճախրում է երկրի վրա։ Դա չի վերաբերում մեր ծնողներին։ Նրանք միշտ են մեր կողքին։
Նրանց հոգին մեր մեջ է։ Արյունն ու մարմինը մենք ենք` նրանց զավակները։ Մարդն ապրում է այնքան, քանի դեռ մենք հիշում ենք նրա մասին (անվերջ մխիթարող խոսքեր, որ լսում եմ բոլորից) ։
Հեշտ չէ՛ ։ Ու էլ երբեք հոգիս չի թեթևանալու։ Ես 8 տարի առաջ հրաժեշտ տվեցի հորս։ Ցավը չի պակասել, հազարապատկվել է։ Դավիթ, Նադյա
Գրառումը՝ Էմմիի
