Մի ծերուկ և մի տղա գնում էին քաղաք: Տղան նստել էր էշի վրա, իսկ ծերունին քայլում էր նրա կողքով : Երբ նրանք անցնում էին մի քանի մարդկանց կողքով ,նրանք լսեցին որ մարդիկ ամոթանք էին տալիս նրանց և ա-սում որ փոխանակ ծերուկը նստի էշի վրա տղան է նստել: Ծերուկը ամաչեց և կարծում էր, որ գուցե քննադա-տողները ճիշտ էին, ուստի նրանք փոխվեցին տեղերով:
Այնուհետև, նրանք անցան մեկ այլ մարդկանց կողքով , ովքեր ասացին.
-ինչ ամոթ է , նա ստիպում է այդ փոքրիկին քայլել, իսկ ինքը թամբել է էշին
Այսպիսով նրանք որոշեցին, որ երկուսն էլ պետք է քայլեն, որպեսզի չարժանանան քննադատության
Շուտով նրանք անցան ևս մի քանի հոգու կողքով , ովքեր ասացին.
-Որքան հիմար են նրանք ունեն հարմար ավանակ և քայլում են ոտքով
Այսպիսով,ծերունին և տղան որոշեցին երկուսով նստել էշի վրա:
Կրկին երբ նրանք անցան մարդկանց կողքով լսեցին հետևյալը
-Այս մարդիկ անխիղճ են, ինչպես են կարողանում նստել այս խեղճ ու կրակ էշի վրա
Տղան և տղամարդը հասկացան, որ նրանք հավանաբար ճիշտ են, ուստի նրանք որոշեցին էշը տանել: Անցնելով կամուրջը, էշը կորցրեց հավասարակշռությունը և ընկավ գետը և խեղդվեց:Ծերուկը մտածեց որ երևի նրանք ճիշտ են, բայց երբ անցնում էին կամրջի վրայով էշը կորցրեց հավասարակշռությունը և ընկավ կամրջից
Մի փորձեք գոհացնել մարդկանց՝ հեռանալով ձեր սկզբունքներից, միևնույն է մարդիկ մտածում են այն ինչ ուզում են