Երբեք չէի մտածի, որ կարող եմ այս կերպ պատմել կյանքիս մասին, առավել ևս խոսել այսքան անձնական թե-մայի շուրջ:Ես արդեն 4 տարի ամուսնացած եմ: Ի սկզբանե սկեսուրիցս առանձին ենք ապրել: Ամուսինս ուղղա-կի անթերի էր:Ես չէի հավատում, որ նման տղամարդու եմ հադիպել: Նա ինքը վերանորոգեց մեր տունը. ցերեկն աշխատում էր, իսկ երեկոյան պաստառներ փակցնում և սալիկապատում սանհանգույցը:
Նա ինձ երբեմն նույնիսկ երես էր տալիս՝ առավոտյան նախաճաշ պատրաստելով:Որոշեցի խոսել սկեսուրիս հետ, անկեղծանալ, պատմել, որ իմացել եմ ամուսնուս դավաճանության մասին, սակայն չգիտեի, որ նա այդպես կարձագանքի
Բախտս բերել էր նաև սկեսուրիս հարցում: Մեզ շատ էր օգնում, չէր խառնվում մեր անձնական գործերին: Սա-կայն շուտով ամեն ինչ փոխվեց:Ես ունեցա առաջնեկիս:Կարծում էի, որ սա է իրական երջանկությունը: Ծննդա-բերությունիցս հետո ամուսինս փոխվեց, կարծես ուրիշ մարդ լիներ: Նա դյուրագրգիռ և պարփակված էր դար-ձել: Իսկ ավելի ուշ իմացա դրա պատճառը. զբոսնում էի այգում որդուս հետ, երբ հանկարծ տեսա ամուսնուս… մի կնոջ հետ գրկախառնված: Դա ինձ համար սարսափելի մեծ ցավ էր…
Որոշեցի խոսել սկեսուրիս հետ, անկեղծանալ, պատմել, որ իմացել եմ ամուսնուս դավաճանության մասին, սա-կայն չգիտեի, որ նա այդպես կարձագանքի։Այդ օրը նրան ոչինչ չասացի: Առավոտյան գնացի սկեսուրիս տուն, կարծում էի ինձ կօգնի, կխոսի որդու հետ, նրան խրատներ կտա…
Սկեսուրս բացեց դուռը, տեսավ, որ արցունքոտ աչքերով եմ և հուզված: Ներս կանչեց, ջուր տվեց և նստեցրեց ինձ: Երբ մի քիչ հանգստացա, պատմեցի նախորդ օրվա տեսածս:Ի զարմանս ինձ՝ սկեսուրս շատ հանգիստ և սառը տոնով ասաց, որ պիտի համակերպվեմ, այսօր շատ կանայք են ապրում նման ամուսինների հետ և չեն բողոքում:
Դրա մեջ ոչ մի սարսափելի բան չկա: Նաև հավելեց, որ եթե չեմ ուզում, որ որդիս առանց հոր մեծանա, պիտի լռեմ:Խնդրում եմ, դուք ինձ օգնեք մի խորհուրդով…հիմա իսկապես մոլորվել եմ…
