Չչգիտեի, թե ինչով է զբաղվել մայրս մինչ ամուսնանալը․ Երբ իմացա մինչ ամուսնանալը նրա մասնագիտության մասին․․․ Հիմա ես համարում եմ, որ մայր չունեմ
Երբեք չեմ ամաչել իմ ընտանիքից և անկ եղծ չէի հասկանո ւմ նրանց, ովքեր նման կերպ էին վարվում: Հատկա-պես տարօրինակ էր, երբ ինչ-որ մեկը բացահայտ խոսո ւմ էր իր ընատնիքից զզվել ու մասին: Եթե նույնիսկ ձեր ընտանիքում կան խնդիրներ,համ-բերեք և լուծեք դրանք ձեր տան մեջ,այլ ոչ թե ուրիշների ներկայությամբ:Բայց հիմա սկսել եմ նրանց հասկանալ:
Նույնիսկ հասկանում եմ, երբ մարդիկ վիճում են անծանոթների ներկայությամբ…գիտեք, որքան անտանելի է, երբ ստիպված ես լինում ապրել մի մարդու հետ, ումից զզվում ես…Ամեն ինչ սկսվեց այսպես: Ես ու մայրիկս մի-ասին գնացել էինք Վրաստան՝ հանգստանալու: Այնտեղ հանդիպեցինք մորս հին ծանոթին: Նրանց իմիջիայլոց զրույցի ընթաց-քում զգացի, որ մայրս լարված է:
Սակայն ընթացքում այդ տղամարդը թեթևակի ակնարկ արեց մորս անցյալի վերաբերյալ: Ես չհասկացա միան-գամից , թե նա ինչ էր ուզում ասել: Բայց մայրս շատ բարկացած քաշեց ձեռքիցս և մենք գնացինք:Անծանոթի ա-սածներն ինձ հանգիստ չէին տալիս: 3 օր տանջում էի մորս՝ նրան հարցուփորձ անելով: Ի վերջո նա խոստովա-նեց, որ մինչև հորս հետ ծանո թանալը…անբար ոյական մասնագիտո ւթյուն է ունեցել, իսկ այն տղամարդն էլ ժամանակին եղել է իր հաճախորդը…
Այս մասին չեն իմացել ոչ տատիկս ու պապիկս, ոչ էլ հայրս:Ես հասկանում եմ, որ սխալներ գործում են բոլորը, բայց սա ինձ հա-մար աններելի է…վաճառել սեփական մարմինը…առավել ևս, երբ խոսքը գնում է իմ մտերիմ մարդու մասին, զզվանքս էլ ավելի է մեծանում…ուղղակի հիասթափված եմ…
