Սկեսուրս հետ շատ ջերմ հարաբերությունների մեջ էի, բայց պարզվեց երկերեսանի կին է․ Պատահական լսեցի նրա խոսակցությունը․․․
Սկեսուրիս հետ միշտ շատ լավ հարաբերո ւթյուններ եմ ունեցել, նույնիսկ ընկերուհիներս էին նախանձում ինձ, քանի որ նրանք բո լորը դժգոհ էին իրենց սկեսուրներից։ Մեկի ամո ւսնու մայրը խառնվո ւմ էր իրենց կյանքին, մյուսինը առավոտից երեկո քննադատում էր հարսին․․․օրինակները շատ են, և այդ ամենը տեսնելով՝ ավելի ու ավելի շատ էի սիրում և գնահատում սկեսուրիս։
Մինչ մի տհաճ խոսակցություն լսելը․․․Ապրում ենք առան ձին, ունենք երկու երեխա։ Ամեն շաբաթ՝ կիրակի օրը, մենք սկեսուրիս տուն ենք գնում։ Այդպես էլ եղավ անցյալ շաբաթ։ Եկանք, նստեցինք, զրուցեցինք։ Երբ տուն գը-նալիս նստեցինք մեքենան, հայտնաբերեցի, որ մոռա ցել եմ սկեսուրիս պատրաստած կարկանդակներով տոպ-րակը։
Նա հատուկ մեզ համար ամեն կիրակի կարկանդակ է թխում, որ թոռները խանութից գնածը չուտեն։ Ամուսինս չէր ուզում վերադառնալ դրա համար, բայց ես պնդեցի, որ սպասեն, թե չէ սկեսուրս կարող է նեղանալ՝ կարծե-լով, որ մտադրված չեմ վերցրել։
Ամուսինս երեխաների հետ մնացին մեքենայի մեջ, ես էլ արագ վազեցի։ Սկեսուրս չորրորդ հարկում է ապրում, վերելակ չկա։ Արդեն հասա երկրորդ հարկ, լսեցի սկեսուրիս և հարևանուհու ձայնը։ Հանկարծ հասկացա, որ իմ մասին են խոսում։ Կամաց բարձրացա մինչև երրորդ հարկ․
—Արմենիս բախտը չի բերել կնոջ հար ցում։ Ստիպ ված դիմա նում եմ հանուն որդուս, դե արդեն երկու երեխա ու-նեն, ինչ արած։
Ես այլևս չէի ուզում լսեի, իջա մի հարկ և արդեն այնպես բարձրացա, որ նա ինձ տեսնի։
—Ին՞չ է եղել, աղջիկս,-ասաց սկե սուրս։
—Տոպրակն եմ մոռացել,-պատասխանեցի։
—Սպասիր, հիմա կբերեմ,-ասաց նա և հարևանուհուն հայացք գցեց՝ կար ծես հասկաց նելով, տես, ուտելիքի համար չի ծուլացել վերադառնալ։
Ինձ համար այն քան տհաճ էր, հար յուր անգամ զղջացի, որ եկա և վերցր եցի տոպ րակը։ Սկզբում ոչինչ չէի ու-զում ասել ամուսնուս, բայց մեքենայի մեջ չդիմացա և սկսեցի արտասվել։ Ամուսինս ասաց, որ պետք է ձևացնել, իբր ոչինչ չի եղել։ Բայց ինչպե՞ս մոռա նամ այն, ինչ ասել են իմ հաս ցեին։ Հիմա ես եմ նախանձում այն ընկերու-հուս, ում սկեսուրն ամեն ինչ ասում է դեմքին։
