Տաքսու վարորդը բռնեց ձեռքս, արգելեց իջնել ու իսկույն պոկվեց տեղից, իսկ հետո․․․

Տաքսու վարորդը բռնեց ձեռքս, արգելեց իջնել ու իսկույն պոկվեց տեղից, իսկ հետո․․․

Դա տեղի էր ունեցել ձմռանը։Ես 18 տարեկան էի, համալսարանից տուն էի վերադառնում։ Այն ժամանակ ես նոր էի ընդունվել առաջին կուրս, երեկո յան էի դասի գնում։ Բավա կան չէր, որ դա սերը ժամը 9-ին էին ավարտվում, նաև այդ օրը դասախոսը երկար պահեց մեզ,քանի որ թեմա էր բացատրում։Մի խոսքով,երբ հասա մետրո, մտա-ծեցի, որ շատ ուշ կհասնեմ տուն և որոշեցի տաքսի նստել։

Տաքսու վարորդը ինձ շատ կաս կածելի թվաց, բայց մոտակայքում այլ մեքենա չկար և ստիպված եղա նստել։Չը-հասցրեց նա շարժվել, երբ մի տղա պատուհանից մտցրեց գլուխը և ասաց․

-Ինձ մինչև Թատրոնի փողոց է պետք հասնել, ընկերս էլ է հետս։

Ես նույնպես այդ փողոցն էի գնում։ Վարորդը համաձայնեց նրանց էլ տանել։Տղաները ճանապարհին կատակում էին, շատ ուրախ էր անցնում։ Ուղևորության մասին լավ տպա վորությունը փչաց նում էր միայն վարո րդը։ Երբ տղա ները փորձում էին նրա հետ էլ խոսել, վարորդը բարկացած նայում էր նրանց։

Վերջապես տեղ հասանք։ Տղաները վճարեցին և դուրս եկան մեքենայից։ Ես նույնպես ուզում էի իջնել, երբ վա-րորդը բռնեց ձեռքիցս։ Երբ դուռը փակվեց, մեքենան արագ կտրվեց տեղից։Ես այնքան էի վախեցել, որ չէի կա-րողանում ոչ շարժվել, ոչ գոռալ։Բայց վարորդը ուղղակի մի պտույտ կատարեց և եկավ նույն տեղը։

-Ներիր, եթե վախեցրի քեզ։ Բայց այդ երիտաս արդներն ինձ բոլոր ովին դուր չեկան։ Ես մտա ծեցի, ավելի լավ է 10 րոպե ավել ծախսեմ, քան թողնեմ, որ մի աղջկա նեղացնեն։ Հանգիստ գնա տուն, ես կտեսնեմ, եթե նրանք նորից հայտնվեն։

Տղաներն արդեն այնտեղ չէին։ Ես հանգիստ սրտով վազեցի մինչև մեր շենքի մուտքը և փակեցի դուռը։

Եթե հավանեցիք այս գրառումը կիսվեք Ձեր ընկերների հետ.
GOOD LOOKING NEWS