Յուրաքանչյուր ոք վաստակում է իր ապրուստը, ինչպես կարող է և ինչպես թույլ է տալիս իր առողջական վի-ճակը: Մեր տան բակում կա մի կին, ով աշխատում է որպես պահակ-հավաքարար, որն ունի հաշմանդամութ-յուն` մի ոտքը կաղ է:
Չնայած դրան, նա կայուն, առանց որևէ ուշացման կամ բացակայելու, գնում է աշխատանքի, հավատարմորեն կատարում է այն, փորձում է ամենալավ կերպով անել իր գործը:Նման օր նա ավլեց տերևները, լցրեց տուփերի մեջ և գնաց իր տուն՝ դեղ վերցնելու: Վերադառնալուն պես նա ցավով տեսավ, որ իր գործն ապարդյուն էր:
Մի քանի տղաներ ցրել էին բոլոր տերևները՝ չհոգալով, որ սա մեծ գործ է կաղ մարդու համար: Այդ ժամանակ ես այնտեղ էի և փորձեցի բռնել չարաճճիներից գոնե մեկին: Բայց ինձ դա չհաջողվեց:Այնուհետև ես որոշեցի պար-զապես օգնել կնոջը:
Երբ մենք գրեթե ավարտում էինք աշխատանքը, այդ ժամանակ մեզ մոտեցան ծնողները և տղաներից մեկը: Պարզվեց, որ ծնողները նկատել են, թե ինչ է անում իրենց որդին և դժգոհ են մնացել այդ պահվածքից: Նախա-տելով տղային՝ նրանք ստիպեցին, որ նա օգնի կնոջը, ավլի և հավաքի տերևները: Դա նրան իհարկե դուր չէր գալիս, քանի որ նրա թթված դեմքով էր:
Հաջորդ օրը ես նկատեցի, որ այդ տղան օգնում է կնոջը և նրա փոխարեն հավաքում տերևները: Կինը վստա-հեցրեց, որ իրեն վաղուց ներել է,և կարիք չկա, որ տղան նորից աշխատի:Սակայն տղան նայեց իր տան պատու-հաններին, որտեղ ծնողներից մեկը հետևում էր նրան և շարունակեց իր գործը:
Սա երեխային սովորեցնելու կոշտ, բայց բավականին արդյունավետ միջոց է՝ գնահատելու իր և այլ մարդկանց աշխատանքը:Ես հավատում եմ, որ նա այդ ժամանակ կյանքի լավ դաս է ստացել:
