Մտածում էի, թե երջանիկ եմ, կյանքի ամեն բնագավառում բախտս բերում է, բայց պարզվեց կյանքի ամենակարևոր հարցում բախ-
տս չի բերել․․․Նանեն անհաջողակ կին էր:Կարծես թե նա ամեն ինչ ուներ` խորահայաց թավշյա-շագանակագույն աչքեր,լավ կազմ-
վածք, խելք ու հաճելի բնավորություն: Բայց նա անհաջողակ էր. ամուսինը մահացել էր աշխատավայրում՝ դժբախտ պատահարից,
իսկ նրա որդին՝ Էրիկը, կռվարար և հիմար է մեծացել:
Նանեն չէր կարողանում հասկանալ, թե որ պահին աչքաթող արեց որդուն: Երևի այն ժամանակ, երբ աշխատում էր երկու տեղ, կամ
էլ՝ երբ գլուխը բարձին էր դնում՝ առանց որդուն հարցնելու,թե ինչպես են նրա գործերը:Տասնհինգ տարեկան հասակում Էրիկը կապ-
վեց վատ տղաների հետ՝ իրենց թաղամասի պատուհասների հետ: Եվ ահա, տասնութ տարեկան հասակում,որպես արդյունք՝ մեկու-
սարանի տոմս:
Որդուն օգնելու համար Նանեն տանջվում էր անզորությունից: Բայց նա փող չուներ՝ լավ փաստաբանի համար: Ըստ երևույթին, այս
գործով ներգրավված մյուս անձանց համար դա կար, քանի որ հինգ հոգուց միայն Էրիկը դատապարտվեց: Նրան դատապարտեցին
հինգ տարվա ազատազրկման:Դատավարությունից հետո կինը նկատելիորեն թուլացավ և տասը տարով ծերացավ: Այն ամենը, ինչ
ուզում էր անել, չէր ստացվում:
Ապրել չէր ուզում: Գեղեցիկ շագանակագույն աչքերը ծեր կնոջ աչքերի նման փոս էին ընկել:Մի երեկո դռան զանգը հնչեց: Նախաշե-
մին կանգնած էր մի տարեց կին՝ գրկին փոքրիկ երեխա:
«Ո՞ւմ եք ուզում»: — հարցրեց Նանեն: «Ա՛ռ», — ասաց նա և երեխային հանձնեց Նանեին: Նա մեխանիկորեն վերցրեց փոքրիկին:
«Սա քո Էրիկի աղջիկն է: Աղջկաս հղիացրեց, իսկ ինքն էլ… Ինձ հանցագործ փեսա պետք չէ», — բացականչեց անծանոթը և շրջվե-
լով՝ հեռացավ:Շոկից Նանեն չկարողացավ որևէ բառ ասել:Կինը փակեց դուռը և սկսեց զննել երեխային:Դա աղջիկ էր,մոտ հինգ կամ
վեց ամսական: Նա ակնհայտորեն սոված էր:Նանեն չգիտեր ինչ անել: Վերջիվերջո նա հագցրեց երեխային և վազեց դեպի մոտակա
սուպերմարկետ:
Զամբյուղի մեջ արագ-արագ դնելով տակդիրներ, շիշ և խառնուրդներ՝կինը վճարեց իր գնումների համար և վերադարձավ տուն: Աղ-
ջիկը, ագահորեն կաթն ըմպելով, քնեց:Եվ Նանեն նստեց պլանավորելու վաղվա օրը: Նա հիշեց իր զարմուհուն, ով աշխատում էր որ-
պես մանկատան տնօրեն և զանգահարեց նրան: Անյան անմիջապես ժամանեց. Նանեի ձայնը հեռախոսով չափազանց հուզված էր:
Իսկ երբ լսեց և տեսավ էրիկի հայրության ապացույցները, նստեց նրա կողքին:
Մտածում էին, թե ինչ անեն:Քույրերի պլանն առավոտյան կազմած էր: Անյան, որպես մանկատան տնօրեն, աղջկան գրանցեց հետին
թվով մանկատանը: Նանեն դիմեց որդեգրման համար: Անյան օգնում է բնութագրով, պայմանավորվում խնամակալության համար:
Մեկ ամիս անց աղջիկն արդեն տանն էր: Եվ Նանեն արձակուրդ վերցրեց երեխայի խնամքի համար: Փոքրիկը շատ նման էր հորը
մանուկ հասակում:
Նույն քիթը, նույն ժպիտը: Եվ նույն հնարքները: Թոռնուհու, իսկ փաստաթղթերի համաձայն՝ դստեր գալուստով Նանեն ծաղկեց: Աղ-
ջիկը կարծես փրկեց նրան վատ մտքերից,միայնությունից և անհաջողությունից: Երեք ու կես տարի անց լավ պահվածքի համար Է-
րի-կը վաղաժամկետ պայմանական ազատություն ստացավ: Նանեն նրան դիմավորեց թոռնուհու հետ:
Սկզբից նա պատմել էր փոքրիկին, որ ինքը տատն է,և որ հայրիկը դեռ հեռու է, բայց սիրում էր նրան:Եվ հետո նրանք երեքով ապրե-
ցին երջանիկ:Տղան շատ էր փոխվել:Նա աշխատանքի անցավ և ամեն գիշեր շտապում է տուն, որտեղ իրեն են սպասում սիրելի մայ-
րն ու դուստրը:
