Նստեցի ավտոբուս. դեպի բանգլադեշ էի գնում,կողքիս ջահելը գրպանից հանեց հեռախոսը ու…Հա՜ ապե,Գիտե՜մ ապե, Լա՜վ ապե…
այսպես 20 րոպե…
Հասանք Շահումյանի խաչմերուկ, մի կնոջ կողքը տեղ ազատվեց, նստեցի… Արա՜, մեկ էլ էս կինը։Քաղաքային պատմություն։Արա,
դուք մարդшuպш՞ն եք։
-Խի՞: -Ասեմ` խի։
Նստեցի ավտոբուս. դեպի բանգլադեշ։ Կողքիս ջահելը գրպանից հանեց հեռախոսը ու….
— Հա՜ ապե, Չէ՜ ապե, Գիտե՜մ ապե, Լա՜վ ապե ……. էսպես 20 րոպե։Հասանք Շահումյանի խաչմերուկ։Մի կնոջ կողքը տեղ ազատ-
վեց, թռա նստեցի։Արա՜, մեկ էլ էս կինը բա-ցեց պայուսակը ու միջից հանեց հիսունը վացuունի վրա մի հատ հեռախոս։
Մատը դրեց կոճակին, որ կոդը բացի,,,,,իյա՜, իյա՜, իյա՛, տո զուռնա։ Ասիմ` տիկին թաշկինակով սրբեք հեռախոսը, որ սրբեց,
պարզվեց, որ սամսունգ է։ Էլի մատը դրեց ու ,,, Իյա՜,իյա՜,,,
-Մատդ էլ սրբեք, տիկին։
Սրբեց ու կոդը բացվեց։ Երանի չբացվեր։
-Հեղուշ դու է՞ս,,,,
Ու գնաց կաշը։ Սկզբում բորշչ եփեցին, հետո տոլմա փաթաթեցին, մի 20 րոպե,,,, Արդեն կեսրարի շալվարն էր սկսել արդուկել, տեղ
հասա։ Ափunu չիմացա` նորմալ արդուկեց, թե՞ վառեց։2017 Երկաթագործ
Տիգրան Պալյանի ֆեյսբուքյան էջից:
