Սկեսուրս ու ամուսինս ինձանից թաքուն նորածին որդուս վրա սկեսրայրիս անունն են դրել․ Առանց ինձ հարց-նելու անգամ ծննդական են հանել․․․
Երբ ես ու ամուսինս իմացանք, որ երեխ այի ենք սպասո ւմ, սկսե ցինք մտածել, թե նրան ինչ անուն ենք տալու: Բայց երբ իմացանք, որ տղա ենք ունենալու, ինձ անակնկալ էր սպասում. պարզվեց, որ ամուսնուս ընտանիքում ընդունված է որդիներին տալ պապերից որևէ մեկի անունը:Ամուսնուս անունը Բագ րատ է,սկեսրայրիս անունը՝ Ներսես:
Նրանց ընտանիքի համար կարևոր է հարյուրամ-յակներով եկած ավանդույթը, ու ոչ մեկ չի պատրաստվում հրա-ժարվել դրանից: Այսինքն եթե աղջիկ են ունենում, հարս ներն էլ կարող են անուն ընտրել, իսկ եթե տղա, ուրեմն պիտի ան պայման կրի պապիկի անունը:
Անո ւնների ցանկում, որից ինձ առաջար կեցին ընտրել, չկար այնպիսին, որն ինձ դուր եկավ: Ու դրանից հետո սկսվեցին իմ ու ամուսնուս վեճերը: Ես ասում էի, որ չեմ ուզում որդուս Ներսես անվանել, ինձ ավելի շատ դուր են գալիս Մարկ ու Տիգրան անունները, իսկ նա շարունակ պնդում էր, որ չի խախտի ընտանեկան ավանդույթը:
Արդյունքում վիճակս վատացավ, ու ինձ տեղափոխեցին հիվանդանոց, որտեղ էլ մնացի 3 օր՝ բժիշկների հսկո-ղության տակ: Ամո ւսինս այնքան անհան գստացավ ու վախեցավ փոքրիկի համար, որ ասաց.
-Թող լինի քո կամքը, քո ուզածով կանենք:
Բարեբախտաբար, այլևս ինքնազգա ցողության վա տացում չեղավ, որդիս ծնվեց ճիշտ ժամանակին: Երբ ամու-սինս եկավ մեզ տեսնելու, ասաց, որ վերջնական որոշեմ անունը, ես էլ խնդրեցի գրանցել որպես Մարկ: Այնքան երջանիկ էի. որդիս առողջ էր, գիրկս քնած, ամուսնուս հետ էլ այլևս չենք վիճում:
Ծննդատնից դուրս գրվելու օրը մոտեցավ սկեսուրս, գրկեց որդուս ու սկսեց ջերմ խոսքեր ասել, շոյել, բայց նրան դիմում էր «Ներսես»:Ես կարծեցի, թե ամուսինս դեռ չի ասել տա նեցիներին, որ ուրիշ անուն ենք ընտրել: Բայց կարծես գլխիս եռ ման ջուր լցնեին, երբ տանը վերց րեցի ծննդյան վկա յականը ու մեջը կարդացի «Ներսես» ա-նունը…
Այնքան արտասվեցի, վիճեցի ամուսնուս հետ, բայց ի՞նչ անեմ: Ամուսինս խոստովանեց, որ սա նրա վաղեմի պը-լանն էր:Ծնողներս հասկ ացան ինձ ու ասա ցին, որ կօգնեն անունը փո խելու հարցում: Իսկ ես հիմա տարակու-սանքի մեջ եմ, արդյո՞ք արժի ներել ամուսնուս ու համակերպվել, թե հասնեմ ուզածիս:
