Տարեց պառավին տանում են դատարան՝ հարցաքննության․․․Դատ ավորը ողջ կյանքում կհիշի, թե ինչ արեց հնարա միտ տատիկը
պատժից խուսափելու համար
Փաստաբան. Խնդրում եմ, դա տարանին ասեք ձեր տարիքը:
Պառավ տիկին. Ես 86 տարեկան եմ:
Փաստաբան. Խնդրում եմ մանրամասն պատմեք, թե ինչ տեղի ունեցավ հենց այդ երեկո։
Պառավ կին. Ես նստած էի իմ շքամուտքի ճոճվող աթոռի վրա և վայել ում էի մի տաք երեկո, երբ մի տարօրինակ երիտ ասարդ լուռ
սողալով մոտեցավ։ Այդ մարդը ձեզ ծանո՞թ էր:
Պառավ տիկին. Ոչ, բայց քանի որ նա ագր եսիվ չէր, ես առան ձնապես չնյարդարանա:
Փաստաբան. Ի՞նչ տեղի ունեցավ ձեր կողքին նստելուց հետո:
Պառավ տիկին. Նա ձեռքը դրեց ոտքիս և սկսեց շոյել այն:
Փաստաբան. Դուք փորձե՞լ եք կանգնեցնել նրան:
Պառավ տիկին. Ոչ, ես չեմ փորձել:
Փաստաբան. Ինչո՞ւ ոչ:
Պառավ տիկին. Հաճելի էր: Ես դա վաղուց չեմ զգացել, քանի որ իմ Ալբերտը հեռացավ 30 տարի առաջ։
Փաստաբան. Ի՞նչ պատահեց հետո:
Պառավ տիկին. Նա սկսեց ինձ ավելի բարձր շոյել:
Փաստաբան. Եվ հետո դուք կանգնեցրի՞ք նրան:
Պառավ կին. Ոչ, ես նրան չկանգնեցրի:
Փաստաբան. Ինչո՞ւ ոչ:
Պառավ կին. Ես շատ գոհ էի և չէի ուզում, որ այն դադարի:
Փաստաբան. Ի՞նչ պատահեց հետո:
Պառավ կինը. Դե, ես արդեն այնքան հուզված էի, որ հեն վեցի նրա կողմը և ասացի «Շարու նակիր․․արի շարունակենք»
Փաստաբան. Եվ նա լսեց ձեզ:
Պառավ կին. Օ, ոչ: Նա վեր թռավ և բղավեց. «Շնորհավոր ապրիլի 1»: Ի՞նչ կարող էի անել: Ես վերցրի ատրճանակս և կրակեցի այդ
հիմարին:
