Փողի դիմաց ստիպված էի խնամել մի ծեր կնոջ, ումից երես էին թեքել հարազատ երեխաները, բայց ինչ իմանայի, որ․․․Ինան և նրա դուստրը բնակարան վարձեցին հին երկհարկանի շենքում: Նրանք ապրում էին առաջին հարկում, իսկ ձմռանը շատ ցո ւրտ էր։ Նրանք քնում էին բ րդյա գուլպաներով և երեք վերմակի տակ։ Ինան անընդհատ աշխատանք էր փնտրում իր և դստեր կա րիքները հոգալու համար։ Շատ երիտասարդ տարիքում Ինան ս իրա հարվել էր և հղիացել։
Երեխայի հայրը, երբ իմացել է, որ նա հ ղի է, անմիջապես մենակ է թողել նրան։ Ինան ժամանակ չուներ կրթություն ստ անալու։ Իրեն ու դստերը կերակրելու համար նա աշխատում էր ամենուր։ Նախ հավաքարար է աշխատել, հետո աման լվացող ։ Որոշ ժամանակ անց Վերան սկսեց աշխատել որպես բո ւժքույր։ Նա հասկանում էր, որ պահելու է ծեր տատի կի, փոխելու է տակդիրները, կարգի է բերելու տունը և պատրաստելու է նրա համար։
Նա չէր վախենում այս աշխատանքից, նրա համար կարևոր էր, որ դուստրը ոչ մի բանի կարիք չունենար։ Այսպիսով, նա եկավ տիկին Մարիայի մոտ: Նրանք հանդիպեցին և Ինան սկսեց խնամել նրան։ Հարսը չի ցանկացել նրան խնամել, իսկ ամուսինը չի ստիպել նրան: Նա պարզապես դայակ է վարձել: Ինան գնում էր շաբաթը մեկ անգամ, գումարը քիչ էր, բայց բավարարում էր։
Տիկին Մարիան չէր կարողանում նորմալ քայլել, ինան նրա որդուն խնդրեց հատուկ սարք բերել մոր համար, որպեսզի նա կարողանա վեր կենալ անկողնուց։ Ինան նրա համար գրքեր էր կարոդում: Որոշ ժամանակ անց նա նաև տիկին Մարիայի որդուն՝ Արսենին, խնդրեց գնել աուդիոգիրք մոր համար։ Տիկին Մարիան շատ երախտապարտ էր Ինային։
Այժմ նա լսում էր իր սիրելի գրքերը և դիտում հեռուստացույց։ Տիկին Մարիան իմացավ, որ Ինան դուստր ունի՝ Նան են։ Նա խնդրեց Ինային,որ գա դստեր հետ։Նա թոռներ չուներ,քանի որ հարսը անհանգստանում էր իր կազմվածքի համար։ Դրանից հետո Ինան գնում էր նրա մոտ Նանեյի հետ։ Տիկին Մարիան սիրեց Նանեին և ասաց, որ նա իր սիրելի թոռնուհ ին է։
Այսպես ամիսներն անցան։ Տիկին Մարիամ Ինային ասաց, որ ինքը շատ գեղեցիկ տուն ունի գյուղում, քաղաքից ոչ հե ռու։ Եվ նա առաջարկեց Ինային և Նանեյին մեկ ամսով գնալ այնտեղ և հանգստանալ։ Սակայն Ինան հր աժարվեց, ասաց, որ տիկին Մարիային չի թողնի։ Տիկին Մարիան ասաց, որ որդին իրեն մեկ ամսով ուղարկում է առ ողջարան։ Այդ ժամանակ Ինան համաձայնեց։
Երբ նրանք հասան, նրանք հաճելիորեն զարմացան: Տունն իսկապես մեծ էր։ Հոսանք, գազ, սանհանգույց, ամեն ինչ կար։ Ինային այնտեղ դուր եկավ։ Նա կարծես, ծաղկեց: Ինան այգում վարունգ և կանաչիներ էր տնկել։ Նա մաքրեց տունը և նրանք սկսեցին ապրել։ Մի գիշեր, երբ նա չէր կարողանում քնել, նա նստեց պատուհանի մոտ, իսկ հետո գնաց խոհանոց՝ ջուր բերելու, բայց նա սայ թաքեց և ընկավ։
Ինային հաջորդեց մեծ պահարանը։ Նանեն այդ պահին քնած էր և նույնիսկ չարթնացավ նման աղմուկից: Ինան վեր կացավ և տեսավ պահարանի վերջում մի պայուսակ։ Նա հանեց բոլոր գրքերն ու սպիտակեղենը, վերցրեց պայուսակը, բացեց ու զարմացավ։ Պայուսակի մեջ հին զարդեր և քարեր էին։ Ինան մտածեց, որ սովորական զարդեր են, ամեն ինչ հետ դրեց, մաքրեց ու գնաց ջուր բերելու։
Մի քանի օր անց տիկին Մարիան զանգահարեց նրան հեռախոսով և ասաց, որ դուրս է գրվում և ասաց, որ շուտով կլինի իրենց հետ։ Նա ասաց, որ ամառվա այս տաք ամիսները միասին են անցկացնելու։ Տիկին Մարիան ժամանեց որդու հետ։ Երեքի համար իրեր ու շատ ուտելիք բերեց։ Ինան սկսեց մտածել, որ Արսենը իրեն լավ աչքով չի նայում։ Բայց հետո նա հանգստացավ և մոռացավ դրա մասին:
Մինչ քաղաք վերադառնալը Ինան հիշեց պայուսակի մասին և ասաց տիկին Մարիային: Նա շատ զարմացավ և հիաց ավ։ Տիկին Մարիան ասաց, որ դրանք իր տատիկի զարդերն են, որ դրանք ժա ռանգաբար փոխանցվել են։ Նա ասաց, որ ինքն ու իր ամուսինը մի ամբողջ տարի փնտրում էին այդ պայուսակը։
Ինան չհավատաց և տուն վերադառնալուն պես վերցրեց մեկ մատանի ստուգելու համար։ Երբ նա իմացավ գինը, վա զելով եկավ և ամեն ինչ պատմեց տիկին Մարիային։ Տիկին Մարիան իր հերթին ասաց, որ Ինան մասնակիորեն կարող է վաճառել այդ ամենը, երբ իրեն անհրաժեշտ լինի և իր համար բնակարան կգնի։ Ինան հրա ժարվեց, բայց հետո տիկ ին Մարիան ասաց, որ տունն ու իր ողջ զարդերը կգնան թոռնուհուն՝ Նանեին։
