2 օր առաջ մետրո յում մի դեպքի ականատես եղա․․․Վագոն մտավ մի երիտա սարդ, շատ կոկիկ հագնված։ Նա-յում էի նստած մարդկանց, երբ վագոն մտավ մոտ 24-25 տարեկան մի երիտասարդ: Նիհար, բարձրահասակ, նո-րաոճ բաճկոնով: Հագին ճաշակով տաբատ և կոշիկ ներ: Երևում էր, որ հագուս տի համար գումար չի խնայում:
Բայց մի բան աննկատ չմնաց. երիտասարդի կեղտոտ, վաղուց չլվացած մազերն ու աչքերի տակ մեծ մուգ շր-ջանները:Հերթա կան կանգառում ներս մտավ մի ուրիշ երիտա սարդ՝ շատ առանձնացող արտաքի նով: Նրա հագուստից կրում են մեր քաղաքում հազա րավոր մարդիկ, ընդհանուր առմամբ կոկիկ և մաքուր էր:
Նույնիսկ ավելի լավ տեսք ուներ, քան այն մի տղան: Անսպա սելի, բայց շատ համար ձակ նա սկսեց քայլել վագո-նում՝ A4 չափի թուղթ բռնած, որի վրա գրված էր.
-Ես խուլ և համր եմ: Ուզում եմ սովո րական մարդ դառնալ: Օգնեք:
Ուղևորներից շատերը նրան գումար էին տալիս:Երբ «հերթը» հա սավ այն գեղե ցիկ հանգնված երիտասարդին, նա կիսա քնած էր: Խուլ տղան հատուկ կպավ ոտքով նրա ծնկին: Երիտասարդը բացեց աչքերը, կարդաց գրածը և սկսեց փոր փրել պայու սակը:Հետո թուղթ ու գրիչ հա նեց և սկսեց ինչ-որ բան գրել: Կար դալով դա՝ խուլ ու համր տղան քիչ էր մնում սկ սեր խոսել և լսել: Նա կախեց գլուխը և հեռա ցավ վագոնի մյուս կողմը:
Թղթի վրա գրված էր «Ես 23 տարեկան եմ, և ես բացահայտում եմ կեղծքիները: Օգնենք միմյանց»: Երբ երիտասարդի կողքին նստած տղամարդը հարցրեց, թե ինչումն է բանը, նա պատասխանեց, որ արդեն 2 տարի զբաղվում է պրակտիկ հոգեբանությամբ, իսկ «խուլ ու համր» տղան շատ վատ է ստում: