22-ամյա հմայիչ աղջիկ եմ․ 2 տարի առաջ մի այնպիսի սարսափելի սխալ եմ գործել, որ երևի ողջ կյանքում չեմ կարողանա ինձ ներել
2 տարի առաջ սար սափելի սխալ եմ գործել և չեմ կարողա նում ինձ ներել:20 տար եկանում ունեցա առաջնեկիս՝ որդուս: Միայնակ մայր էի, երեխայիս հայրը հեռացավ, երբ իմացավ, որ հղի եմ:Ծնողներս ասացին, որ եթե ունենամ երեխային, ապա կարող եմ իրենց մասին մոռանալ:
Իմ կյանքի ամենաբարդ շրջանն էր: Ծնվեց որդիս, մի տարի մի կերպ ապրեցի, բայց հետո հասկացա, որ այլևս ուժ չունեմ: Հասակա-կիցներս գնում էին զբոսնելու և ակումբներ, իսկ ես երե խայի հետ էի օր ու գիշեր և ապրո ւմ էի կո պեկներ հաշվելով:Պատահաբար ծանոթացա Անդրանիկի հետ, երբ գնացել էի աղբը գցելու…Շուտով նա ինձ ամուսնության առաջարկություն արեց, բայց մի պայմա-նով.
-Ինձ ուրիշի երեխաներ պետք չեն:
Ես համաձայնեցի:Որդուս հանձնեցի մանկատուն: Իսկ մի տարի անց ամուսնուցս աղջիկ ունեցա: Հիմա նա գրեթե 1 տարեկան է, ու-զում եմ վերադարձնել որդուս մանկատնից:Չի կարելի այսպես. մի երեխաս տանն է, ինձ հետ, սիրով շրջապատված, իսկ մյուս երե-խաս մեծանում է այնտեղ…Բայց ամուսինս կտրականապես դեմ է. իրեն օտար երեխաներ պետք չէն:
