30 տարեկան կինը ծննդաբերության ժամանակ դեռ չծնված մանկիկի կյանքը փրկելու համար, ստիպված գնաց կեսարյան հատման
առանց անզգայացման․․․Մայրական սերը սահմաններ չունի:Ես մասնագիտությամբ բժիշկ եմ ,կես դրույքով աշխատում եմ ծննդա-
տանը:Սովորաբար լինում եմ կեսա րյան հատման ժամանակ,ինչը այնքան էլ բարդ երևույթ չէ: Հիմնականում նման դեպքերում կատ-
արում ենք էպիդուրալ անզգայացում,որի ընթացքում ծննդաբերողի գիտակցությունը տեղում է լինում:Իմ մասնագիտական կյանքում
շատ տարբեր դեպքեր են եղել,սակայն այս մեկը հավերժ մնացել է հիշողությանս մեջ:
Մի անգամ հի-վանդանոց բերեցին մի 30-ամյա կնոջ:Բժիշկն ասաց,որ կնոջ ամուսինը շատ խանդոտ է և թույլ չի տվել,որ կինը ստու-
գումների գնա:Կնոջ մոտ բարդ դեպք էր,քանի որ արդեն 8 ժամ է ցավերը սկսել էին,երեխայի սրտի աշխատանքը գրեթե չէր լսվում:
Ամուսնուն հազիվ էին համոզել,որ կնոջը բերեն հիվանդանոց:Կնոջ և երեխայի կյանքը վտանգի տակ էին,ամեն վայրկյանը հաշված
էր:Կինը դեռ գիտակցություն ուներ:
Ես արագ ընդհանուր ցավազրկում կատարեցի,սակայն այն կազդեր միայն 20 րոպեից:Ես և բժիշկը չգիտեինք,թե ում փրկենք:Ես մո-
տեցա կնոջը և ասացի,որ ցավազրկումը կազդի միայն 20 րոպեից,սակայն այդ ժամանակ արդեն փրկելու ոչինչ չի լինի:Կարող ենք
սկսել այժմ:Կա մեծ հավանականություն,որ այդ դեպքում երկուսն էլ կփրկվեն:Կինը համաձայնեց կատարել կեսա րյան հատում ա-
ռանց անզգայացման:Մենք կապեցինք նրան և բժիշկը կատարեց առաջին կտրվածքը:Կինը անդադար բղավում էր,սակայն վախից
չեր շարժվում,որպեսզի երեխային չվնասի:Բժիշկը շարունակում էր.
Բժիշկը կարողացավ հանել երեխային,կտրեց պորտալարը,և լսվեց երեխայի առաջին ճիչը:Կինը ժպտաց երջանկությունից,նրա դեմ-
քին թեթևություն կար:Բժիշկը շարուանակեց վիրահատությունը,նա պետք է կարեր դներ:Այդ ժամանակ արդեն անզգայացումը սկ-
սեց ազդել,և մենք բարեհաջող ավարտեցինք ծննդաբերությունը:Այս դեպքը մայրական ամենահզոր հերոսական քայլերից էր:2 շա-
բաթ անց մայրիկին և աղջկան դուրս գրեցին:Կինը դա տի տվեց ամուսնուն և հաղթեց այն: