35 տարեկան էի, երբ սիրահարվեցի անտուն տղամարդու,բայց․․․Սիրահարվեցի ու նաև ամուսնացա։Ես 30 տա-րեկան էի, միայնակ և երբեք մտքովս չէր անցնի,որ կսիրահարվեմ մի անօթևանի..Երբ աղջիկը այցելեց Ամստեր-դամ իր ընկերոջը, նա չէր կարող պատկերացնել, որ այս ուղևորությունը կփոխի իր կյանքը:
Այգու նստարանին նստած ՝ Էմման հանկարծ նկատեց, որ կողքին մի տղամարդ է կանգնած ու կարծես շփոթ-ված է։Էմման անմիջապես հասկացավ, որ անծանոթը անօթևան է։ Նա ուներ յուղոտ և շատ երկար մազեր, հա-գուստը մաշված էր։ Բայց Էմմային դուր եկան նրա աչքերը, նրա պարզ հանացքը։
-Կարելի է նստել, — հարցրեց տղամարդը և նստեց նստարանի եզրին, գիտե՞ք, ոչ բոլորն են թույլ տալիս նստել իրենց հետ նույն նստարանին։ Մարդիկ չար են դարձել։ Կար ժամանակ, երբ ես լավ էի հագնվում, ունեի աշխա-տանք, բայց այժմ ․․․ Վատ է, երբ մարդիկ չեն հավատում ու վստահում քեզ։ Բավական է սայթաքես և վերջ, դու կորցնում ես քո բոլոր շանսերը։
Էմման լսելով նրան ընկավ մտքերի մեջ, հիշեց իր մանկությունը, երբ իրենք աղքատ էին ապրում, հիշեց հորը, որը չէր կարողանում հոգալ ընտանիքի կարիքները՝ հի վանդության պատճառով։ Նա խղճաց անծանոթին և ասաց․
-Ես հավատում եմ Ձեզ, Ձեր աչքերը չեն խաբում, ես ուզում եմ Ձեզ հնարավորություն տալ, եթե իհարկե ցանկա-նում եք, ես կարող եմ Ձեզ օգնել աշխատանքի տեղավորվել։ Տղամարդն ականջներին չէր հավատում։ Նրան թը-վաց երազում է։ Էմման խնդրեց իր ընկերոջը նրան աշխատանքի վերցնել, ըվեց նրան որոշալի գումար և նրան տվեց 5 օր։ Պայմանավորվեցին նույն տեղում նույն ժամին հանդիպել 5 օր անց։
5 օր անց նույն տեղում կանգնած էր այլ տղամարդ, կոկիկ հագնված, գեղեցիկ վարդ ձեռքին։ Էմման աչքերին չէր հավատում․․ Ամիսներ անց նրանք ամուսնացան։ Ինչ կլիներ ինձ հետ, եթե դու ինձ չհավատայիր, շնորհակալ եմ քեզ, — շարունակ կրկնում էր ամուսինը, իսկ Էմման շնորհակալ էր Տիրոջը նրան իր կյանք բերելու համար։ Իս-կապես, որ կյանքում ոչինչ պատահական չի լինում։
