5 տարուց ավելի ամուսնուցս թաքցրել եմ աշխա տավարձիս իրա կան չափը ու ինչպես պար վեց հետո, դա իզուր չեմ արել․․․Մենք
ապրում ենք բավա-կանին երկիմաստ աշխարհում: Ամեն ինչ այնքան արագ է փոխվում, որ նույնիսկ սարսափելի է մտածել: Տատիկս
ինձ միշտ սովորեց-նում էր լինել ամուսնուս հետ ազնիվ և բարի: Նա ամեն ինչում վստահում էր պա պիկին, նրանք ապրում էին կատ
արյալ ներդաշնա-կության մեջ:Բայց մեր դարաշրջանում արժե ապրել բոլորովին այլ սկզբունքների համաձայն:
Ես դա հասկացա համալսարանում, երբ իմ առ աջին ընկերը դավաճանեց ինձ: Հետո, մի քանի տարի անց ես ամու սնացա և շուտով
գնացի ծննդաբերության արձակուրդ:Դրանից առաջ ես աշխ ատում էի իմ նախկին դասընկերոջ ընկերությունում: Նա զբաղվում էր
փայտի հազվագյուտ տեսակներից կահույքի արտադրությամբ:
Աշխա տանքը փո շոտ չէր, իսկ եկա մուտը՝ կայուն:Արձակո ւրդում ես չէի նախա տեսում շատ երկար մնալ:Որդուս ծնվելուց երկու
տարի անց նրան ուղար կեցի մանկա պարտեզ, և ինքս վազեցի աշխ ատանքի: Պարզվեց, որ մեր ընկերութ-յունը դժվարությամբ է
գոյատևում: Ղեկավարությունն ակտիվորեն կրճատումներ է անում և ես գործնականում առաջինն եմ աշխա-տանքից ազատվելու
թեկնածուների ցուցակում …
Բայց ես չհուսահատվեցի, այլ սկսեցի աշխատել երեք հոգու փոխարեն:Ես իսկապես ուզում էի, որ իմ դասընկերոջ գործը պահպան-
վի գոնե նույն մակարդակի վրա: Իմ ջանքերը գնահատվեցին:Ավելին, ընկերությունն իսկապես փոխեց զարգացման վեկտորը և նո-
րից սկսեց արտադրել բավարար պահանջարկ ունեցող ապրան քներ:Ինձ աշխատանքից հեռացնելու փոխարեն ես վերադասներից
ստացա առաջխաղացում` աշխատավարձս քառապատկվեց:
Եվ մինչ այդ էլ էի ստանում բավական զգալի գումար: Տանն ամո ւսնուս ասացի աշխա տավարձի բարձրացման մասին, բայց հարկ
չհա-մարեցի ճշտել, թե քանի անգամ է ավելացել այն:Վեց տարի է անցել: Այս ամբողջ ընթա ցքում ես մի կողմ դրեցի «լրացուցիչ» գու
մար իմ երեխայի բնակ արանի համար: Խիղճս ինձ ամենևին չի անհանգստացնում: Ես հավ ատում եմ, որ ես շատ ճիշտ եմ վարվել:
Ես չէի ծախ սում դրանք իմ քմահ աճույքների վրա, այլ կուտա կում էի կարևոր գործի համար:Եվ ահա վեց տարի անց ամուս նուս
հեռախոսի մեջ ես պատա հաբար գտա մի կնոջ հետ նամակ ագրություն: Պարզ վեց, որ նա ար դեն երկու տարի ապրում էր երկու
ընտանիք ունենալով:Ես դրանից սկանդալ չսարքեցի, պարզապես որոշեցի ամուսնալուծվել: Եվ այսպես ավարտվեց իմ երջանիկ և
հուսալի ընտանեկան կյանքը: Սարսափելի է մտածել, թե ինչ կարող էր պատահել, եթե նախապես ստեղծած չլինեի այդպիսի «անվը-
տանգության բարձիկ»:
Հիմա ես չեմ վախենում իմ ապագայի համար և բոլորին խորհուրդ եմ տալիս այդպես վարվել:
