Քրոջս երեխաներին ես եմ մեծացրել, ծնողները դժբախտ պատահարից մահացան, չկարողացա թողնել, որ մանկատուն տանեն. Գիտեք ինչ արեց տղան իր հարսանիքին…Բոլորը լացում էին։ Երկու երեխա ունեին 3 ու 5 տարեկան: Այդ օրը գնացել էին իրանց ընկերոջ հա րսանիքին ու երեխաներին թողել էին իմ ու մորս խնամքին, բայց տենց էլ հետ չեկան:
Մայրս էլ հիվանդ էր ու չէր կարող երկար հոգ տանել երեխաների մասին ու միակ տարբերակը մնում էր երեխաներին մանկատուն տան ելը, որովհետև քրոջս ամուսնու ընտանիքը հրաժարվում էր երեխաների խնամքը ստանձնել: Բայց ես չկարողացա համակերպվել այդ մտքին ու չնայած դեռ համալսարանս էլ չէի ավարտել,
բայց ինձ համար որոշել էի, որ ինքս կզբաղվեմ քրոջս երեխաների դաստիարակությամբ: Այդպես էլ արեցի, զոհելով անձնական ընտա նիք ունենալու երազանքս ես դարձա քրոջս երեխաների համար և մայր և հայր ու հիմա նույիսկ մի վայրկայն չեմ փոշմանում այդ որոշ մանս համար:
